Sneak preview! 2 november ga ik hem ophalen.
TissiRS stelt zich voor, nog wel zonder Speedster
Om jullie dan maar eens onder te dompelen in de wondere wereld van het importeren van een VX220 (en omdat ik de hele avond aan mijn nieuwe dak denk die ik dit weekend passend ga bijschuren, bedankt Frank!) hierbij mijn verhaal.
5 oktober, begin van de middag
Het is miezer weer buiten en omdat ik 's avonds bardienst heb bij mijn tennisvereniging is het niet handig om weg te gaan. Daarom zit ik maar een beetje te surfen op internet via het Nederlandse Speedsterforum en Pistonheads. Door een opmerking van een lid hier (geen idee meer wat het precies was) wordt ik doorgelinkt naar het VX220.org.uk forum en ga ik daar verder met lezen. Bij het bekijken van de sales section valt mijn oog eigenlijk direct op de advertentie 2001 2.2Na Calypso Red - Cheap Price, niet zozeer de prijs maar vooral de kleur trekt mijn aandacht omdat ik niet graag de grijze muis in het verkeer ben, zeker een auto als een Opel Speedster verdient die rol niet.
Bij het doorlezen van het topic valt me op hoeveel de eigenaar prijs geeft van de kwaliteit van de auto (de auto is niet helemaal strak) maar blijkt uit reacties van mede forumleden hoe geliefd zowel de auto als hij zijn en hoe bij meetings zijn passie voor de auto bleek. Echter waren er op dat moment 1 of 2 geinteresseerden voor zijn auto en had de eigenaar aangegeven zijn auto niet te verkopen aan een newbie.
Toen toch maar de stoute schoenen aangetrokken en mezelf aangemeld op het forum en direct contact opgenomen met de eigenaar, die avond ben ik gedurende de bardienst een voorlopige koop overeengekomen. Ik heb toen direct afgesproken dat ik een voorschot zou betalen om de auto zo van de markt af te halen omdat ik al een aantal "horror" verhalen had gelezen van mensen die hun auto wilden gaan ophalen in Engeland maar bericht kregen dat deze alsnog aan een ander was verkocht omdat deze hem sneller kon ophalen. Een paar stressvolle dagen later (hij gaat de auto toch niet aan een ander verkopen) krijg ik donderdag het bericht dat de auto van de markt gaat, het voorschot is binnen.
De voorbereidingen
"Mijn" VX220 staat in Edinburgh, niet helemaal wat ik gehoopt had maar gelukkig dichtbij een luchthaven. Nog voordat ik bericht heb gekregen dat de auto voor mij is ben ik al begonnen met het boeken van een hotel, boot en vlucht omdat eind oktober druk was qua werk en studie. Tijdswinst boeken in de voorbereiding was dus erg belangrijk. Mijn vriendin wilde mee waardoor mijn eigenlijke plan (auto ophalen en terugrijden) veranderd werd in een mini trip (5 uur in Edinburgh en dan terugrijden), maar misschien wel beter ook want door de nacht terugrijden in een onbekende auto is niet verstandig.
Vliegtickets via Ryanair voor EUR 30 (2 personen inclusief belastingen) en een boottrip van Newcastle naar IJmuiden. Kentekenplaten en verzekering besteld via VDC Nederland welke credits krijgen voor de service (meedenken en snel reageren).
1 november
De week voor vertrek staat bol van de druk en anticiperen, in Duitsland zijn de kantoren gesloten op donderdag waardoor het niet mogelijk is een kenteken te krijgen dat geldig is dat 5 november en ik krijg het verzoek 2 november 's ochtends vroeg nog even voor een opdracht naar Friesland te gaan. Dus 1 november is de dag dat alle voorbereidingen gereed moeten zijn voor de trip.
De middag begint met het geld ophalen bij de bank, in Engeland is het grootste biljet GBP 50 waardoor het een iets grotere stapel is dan ik had gehoopt en voelt hierdoor erg onaangenaam aan omdat het mee moet in trein en vliegtuig. Daarna door naar Rotterdam om de kentekenplaten en verzekeringspapieren op te halen en naar de ANWB voor een routekaart door Schotland, ik had via The Telegraph namelijk al een route gevonden die ik terug wilde rijden waarvan de verkoper had aangegeven dat deze een paar mooie stukken had. 's Avonds aan de hand van de routebeschrijving op de kaart de route uitgetekend en in mijn telefoon tevens waypoints aangemaakt voor het geval het navigeren fout zou gaan.
2 november
's Ochtends om half 5 gaat de wekker, op naar Friesland waar ik om 8 uur verwacht wordt. Slecht geslapen want vreselijk zenuwachtig voor de reis maar blij dat ik in ieder geval een drukke dag heb waardoor het aftellen minder lang zal duren.
1 uur, mijn schoonouders brengen mijn vriendin en mij naar de trein. We reizen tot Brussel Zuid waar de planning is het laatste deel naar Charleroi per bus te reizen. Echter aangekomen op Brussel Zuid is nergens aangegeven waar de bus naar Charleroi vertrekt en navraag helpt ons ook niet verder. De stress slaat toe want binnen 1,5 uur sluit de incheck voor onze vlucht, daarop hak ik de knoop door om dan maar een taxi te nemen want de vlucht missen is duurder dan een taxi. Hiermee hebben we gelukkig een Waals gezin blij gemaakt, maar voor dat geld kan ikzelf naar Zuid Europa rijden.
In het vliegtuig gaat het verder met de leuke verrassingen, we delen het vliegtuig met een franstalig voetbalteam dat naar ons idee een weekendje op kroegenjacht gaat in Edinburgh en reeds in Frankrijk/Wallonie is begonnen met indrinken. Nog voor we zijn opgestegen is door de stewards al gedreigd met politie en dit zal de rest van de vlucht niet veel veranderen. Uit de stoelen komen bij het opstijgen en landen en zelf meegenomen bier drinken terwijl dit nadrukkelijk is verboden. Al met al een bijzondere vlucht die gelukkig niet al te lang duurde.
Edinburgh
Na onze landing in Edinburgh zijn we per taxi direct doorgereden naar het huis van de verkoper, GBP 23 armer maar erom kunnen lachen omdat dit spotgoedkoop was in vergelijking met zijn Belgische collega. De VX220 stond bij aankomst al mooi te glimmen op de oprit en de eigenaar stond al buiten voor wij uitgestapt waren, echt een hartelijk welkom. Spullen binnen gezet en naar buiten, de auto aanschouwen en vooral de reactie van mijn vriendin (zij had nog nooit eerder een Speedster/VX220 in het echt gezien) beoordelen en hopen dat ze nog verder wilde met het avontuur. Ik was toch al verkocht en kon niet wachten op de proefrit.
De eigenaar vroeg of ik zelf het eerste stuk wilde rijden en zo geschiedde, hij bleef aanvankelijk aan mijn zijde staan om te kijken hoe stuntelig ik in zou stappen maar gelukkig was dat geen probleem. Ik was bij het wegrijden echter zo zenuwachtig en druk met het rechts zitten/links schakelen en de hele auto dat ik spontaan vergat dat ik links moest rijden. Na 2 straten door de woonwijk werd ik door hem gecorrigeerd en daarna vormde het verder geen probleem meer. Halverwege de route nam hij het stuur over en liet zien wat de auto kon, en VERKOCHT! Nu alleen nog alles in orde krijgen en mijn vriendin en tassen in de auto krijgen. Kofferbak vol, vriendin comfortabel dus op naar Edinburgh.
In Edinburgh was de voornaamste zaak de auto veilig onderdak te geven voor de nacht. Dus nadat we de spullen hadden uitgeladen en naar onze kamer gebracht zijn we gelijk naar het centrum gereden om een ondergrondse garage te zoeken wat nog knap lastig was. Daarna waren we helaas te laat voor een fish and chips waardoor we haast noodgedwongen bij Wagamama zijn beland, waar we erg hebben genoten van het lekkere eten.
3 november
Wakker worden, spullen inpakken en op naar de auto en maar duimen dat hij/zij (wat is het toch?) er nog stond zoals we de auto hadden geparkeerd. Gelukkig geen problemen en omdat er in de parkeergarage ook een Cayman stond gelijk aan mijn vriendin laten zien hoe hoog zo'n Porsche eigenlijk is
We hadden geluk met het Schotse weer, een zonnetje en weinig wind maakten het tot een aangename dag. Ontbijt bij Starbucks onder het mom nu we er toch zijn en daarna naar de burcht. Bijzonderheden zoals mannen in schotse rok op de fiets maakten het tot een erg leuke wandeling en Edinburgh willen we zeker nog een keer uitgebreider bezoeken.
Aan het begin van de middag nog even langs de Tesco voor wat laatste boodschappen en op pad richting Newcastle. Een erg mooie route door uitgestrekte landschappen en hellingen die richting 20% neigden, hier toonde de motor gelijk zijn souplesse. Moeiteloos onderin oppakken en in een ruk doortrekken naar hoge toeren. Grip te over soms tot ongenoegen van mijn vriendin maar een erg leuke rit op een momentje na waarop een kartonnen plaat van de vrachtwagen voor ons waait en de auto op een haar na mist.
Voor we aan boord gaan gaat het fout, we willen nog warm eten maar als we besteld hebben blijkt dat het krap wordt om de trein nog te kunnen halen. We vragen aan de pub eigenaar of we het eten ook mee kunnen nemen wat gelukkig geen probleem is, eten in de kofferbak en gaan maar weer. Op naar de boot waar we een kwartier voor tijd inchecken. Nadat we ons in de boot hebben geinstalleerd eten en tot onze verrassing is het eten na 1,5 uur nog warm, toch wel handig zo'n verwarmde kofferbak!
4 november
Het laatste deel van de reis en hetgeen ik het meest tegenop zag, de douane in Nederland passeren. Gelukkig was dit ook gelijk de grootste meevaller van de hele reis, de beambte vond het leuk de auto te zien en was enkel benieuwd of ik de auto op kenteken ging zetten, een "ja natuurlijk" was voldoende om ons te laten doorrijden. Nederland was wel even wennen, rechts zitten in een sportauto op een Nederlandse snelweg, meevaller is dat het zicht rondom in vergelijking met mijn Mito niet eens zo slecht te noemen is waardoor ik me vlot door het verkeer kon bewegen. Wel netjes aan de snelheid houden want ik had geen zin in problemen met de Nederlandse politie omdat het kenteken dan waarschijnlijk ook aan bod zal komen. Veilig thuis gekomen stond de eerste buurman al op de oprit voor ik de auto had stilgezet, over sensatie waarde gesproken! Maar wat een droom van een auto, nu snel op kenteken zetten en dan hopelijk snel de eerste meeting!!
5 oktober, begin van de middag
Het is miezer weer buiten en omdat ik 's avonds bardienst heb bij mijn tennisvereniging is het niet handig om weg te gaan. Daarom zit ik maar een beetje te surfen op internet via het Nederlandse Speedsterforum en Pistonheads. Door een opmerking van een lid hier (geen idee meer wat het precies was) wordt ik doorgelinkt naar het VX220.org.uk forum en ga ik daar verder met lezen. Bij het bekijken van de sales section valt mijn oog eigenlijk direct op de advertentie 2001 2.2Na Calypso Red - Cheap Price, niet zozeer de prijs maar vooral de kleur trekt mijn aandacht omdat ik niet graag de grijze muis in het verkeer ben, zeker een auto als een Opel Speedster verdient die rol niet.
Bij het doorlezen van het topic valt me op hoeveel de eigenaar prijs geeft van de kwaliteit van de auto (de auto is niet helemaal strak) maar blijkt uit reacties van mede forumleden hoe geliefd zowel de auto als hij zijn en hoe bij meetings zijn passie voor de auto bleek. Echter waren er op dat moment 1 of 2 geinteresseerden voor zijn auto en had de eigenaar aangegeven zijn auto niet te verkopen aan een newbie.
Toen toch maar de stoute schoenen aangetrokken en mezelf aangemeld op het forum en direct contact opgenomen met de eigenaar, die avond ben ik gedurende de bardienst een voorlopige koop overeengekomen. Ik heb toen direct afgesproken dat ik een voorschot zou betalen om de auto zo van de markt af te halen omdat ik al een aantal "horror" verhalen had gelezen van mensen die hun auto wilden gaan ophalen in Engeland maar bericht kregen dat deze alsnog aan een ander was verkocht omdat deze hem sneller kon ophalen. Een paar stressvolle dagen later (hij gaat de auto toch niet aan een ander verkopen) krijg ik donderdag het bericht dat de auto van de markt gaat, het voorschot is binnen.
De voorbereidingen
"Mijn" VX220 staat in Edinburgh, niet helemaal wat ik gehoopt had maar gelukkig dichtbij een luchthaven. Nog voordat ik bericht heb gekregen dat de auto voor mij is ben ik al begonnen met het boeken van een hotel, boot en vlucht omdat eind oktober druk was qua werk en studie. Tijdswinst boeken in de voorbereiding was dus erg belangrijk. Mijn vriendin wilde mee waardoor mijn eigenlijke plan (auto ophalen en terugrijden) veranderd werd in een mini trip (5 uur in Edinburgh en dan terugrijden), maar misschien wel beter ook want door de nacht terugrijden in een onbekende auto is niet verstandig.
Vliegtickets via Ryanair voor EUR 30 (2 personen inclusief belastingen) en een boottrip van Newcastle naar IJmuiden. Kentekenplaten en verzekering besteld via VDC Nederland welke credits krijgen voor de service (meedenken en snel reageren).
1 november
De week voor vertrek staat bol van de druk en anticiperen, in Duitsland zijn de kantoren gesloten op donderdag waardoor het niet mogelijk is een kenteken te krijgen dat geldig is dat 5 november en ik krijg het verzoek 2 november 's ochtends vroeg nog even voor een opdracht naar Friesland te gaan. Dus 1 november is de dag dat alle voorbereidingen gereed moeten zijn voor de trip.
De middag begint met het geld ophalen bij de bank, in Engeland is het grootste biljet GBP 50 waardoor het een iets grotere stapel is dan ik had gehoopt en voelt hierdoor erg onaangenaam aan omdat het mee moet in trein en vliegtuig. Daarna door naar Rotterdam om de kentekenplaten en verzekeringspapieren op te halen en naar de ANWB voor een routekaart door Schotland, ik had via The Telegraph namelijk al een route gevonden die ik terug wilde rijden waarvan de verkoper had aangegeven dat deze een paar mooie stukken had. 's Avonds aan de hand van de routebeschrijving op de kaart de route uitgetekend en in mijn telefoon tevens waypoints aangemaakt voor het geval het navigeren fout zou gaan.
2 november
's Ochtends om half 5 gaat de wekker, op naar Friesland waar ik om 8 uur verwacht wordt. Slecht geslapen want vreselijk zenuwachtig voor de reis maar blij dat ik in ieder geval een drukke dag heb waardoor het aftellen minder lang zal duren.
1 uur, mijn schoonouders brengen mijn vriendin en mij naar de trein. We reizen tot Brussel Zuid waar de planning is het laatste deel naar Charleroi per bus te reizen. Echter aangekomen op Brussel Zuid is nergens aangegeven waar de bus naar Charleroi vertrekt en navraag helpt ons ook niet verder. De stress slaat toe want binnen 1,5 uur sluit de incheck voor onze vlucht, daarop hak ik de knoop door om dan maar een taxi te nemen want de vlucht missen is duurder dan een taxi. Hiermee hebben we gelukkig een Waals gezin blij gemaakt, maar voor dat geld kan ikzelf naar Zuid Europa rijden.
In het vliegtuig gaat het verder met de leuke verrassingen, we delen het vliegtuig met een franstalig voetbalteam dat naar ons idee een weekendje op kroegenjacht gaat in Edinburgh en reeds in Frankrijk/Wallonie is begonnen met indrinken. Nog voor we zijn opgestegen is door de stewards al gedreigd met politie en dit zal de rest van de vlucht niet veel veranderen. Uit de stoelen komen bij het opstijgen en landen en zelf meegenomen bier drinken terwijl dit nadrukkelijk is verboden. Al met al een bijzondere vlucht die gelukkig niet al te lang duurde.
Edinburgh
Na onze landing in Edinburgh zijn we per taxi direct doorgereden naar het huis van de verkoper, GBP 23 armer maar erom kunnen lachen omdat dit spotgoedkoop was in vergelijking met zijn Belgische collega. De VX220 stond bij aankomst al mooi te glimmen op de oprit en de eigenaar stond al buiten voor wij uitgestapt waren, echt een hartelijk welkom. Spullen binnen gezet en naar buiten, de auto aanschouwen en vooral de reactie van mijn vriendin (zij had nog nooit eerder een Speedster/VX220 in het echt gezien) beoordelen en hopen dat ze nog verder wilde met het avontuur. Ik was toch al verkocht en kon niet wachten op de proefrit.
De eigenaar vroeg of ik zelf het eerste stuk wilde rijden en zo geschiedde, hij bleef aanvankelijk aan mijn zijde staan om te kijken hoe stuntelig ik in zou stappen maar gelukkig was dat geen probleem. Ik was bij het wegrijden echter zo zenuwachtig en druk met het rechts zitten/links schakelen en de hele auto dat ik spontaan vergat dat ik links moest rijden. Na 2 straten door de woonwijk werd ik door hem gecorrigeerd en daarna vormde het verder geen probleem meer. Halverwege de route nam hij het stuur over en liet zien wat de auto kon, en VERKOCHT! Nu alleen nog alles in orde krijgen en mijn vriendin en tassen in de auto krijgen. Kofferbak vol, vriendin comfortabel dus op naar Edinburgh.
In Edinburgh was de voornaamste zaak de auto veilig onderdak te geven voor de nacht. Dus nadat we de spullen hadden uitgeladen en naar onze kamer gebracht zijn we gelijk naar het centrum gereden om een ondergrondse garage te zoeken wat nog knap lastig was. Daarna waren we helaas te laat voor een fish and chips waardoor we haast noodgedwongen bij Wagamama zijn beland, waar we erg hebben genoten van het lekkere eten.
3 november
Wakker worden, spullen inpakken en op naar de auto en maar duimen dat hij/zij (wat is het toch?) er nog stond zoals we de auto hadden geparkeerd. Gelukkig geen problemen en omdat er in de parkeergarage ook een Cayman stond gelijk aan mijn vriendin laten zien hoe hoog zo'n Porsche eigenlijk is
We hadden geluk met het Schotse weer, een zonnetje en weinig wind maakten het tot een aangename dag. Ontbijt bij Starbucks onder het mom nu we er toch zijn en daarna naar de burcht. Bijzonderheden zoals mannen in schotse rok op de fiets maakten het tot een erg leuke wandeling en Edinburgh willen we zeker nog een keer uitgebreider bezoeken.
Aan het begin van de middag nog even langs de Tesco voor wat laatste boodschappen en op pad richting Newcastle. Een erg mooie route door uitgestrekte landschappen en hellingen die richting 20% neigden, hier toonde de motor gelijk zijn souplesse. Moeiteloos onderin oppakken en in een ruk doortrekken naar hoge toeren. Grip te over soms tot ongenoegen van mijn vriendin maar een erg leuke rit op een momentje na waarop een kartonnen plaat van de vrachtwagen voor ons waait en de auto op een haar na mist.
Voor we aan boord gaan gaat het fout, we willen nog warm eten maar als we besteld hebben blijkt dat het krap wordt om de trein nog te kunnen halen. We vragen aan de pub eigenaar of we het eten ook mee kunnen nemen wat gelukkig geen probleem is, eten in de kofferbak en gaan maar weer. Op naar de boot waar we een kwartier voor tijd inchecken. Nadat we ons in de boot hebben geinstalleerd eten en tot onze verrassing is het eten na 1,5 uur nog warm, toch wel handig zo'n verwarmde kofferbak!
4 november
Het laatste deel van de reis en hetgeen ik het meest tegenop zag, de douane in Nederland passeren. Gelukkig was dit ook gelijk de grootste meevaller van de hele reis, de beambte vond het leuk de auto te zien en was enkel benieuwd of ik de auto op kenteken ging zetten, een "ja natuurlijk" was voldoende om ons te laten doorrijden. Nederland was wel even wennen, rechts zitten in een sportauto op een Nederlandse snelweg, meevaller is dat het zicht rondom in vergelijking met mijn Mito niet eens zo slecht te noemen is waardoor ik me vlot door het verkeer kon bewegen. Wel netjes aan de snelheid houden want ik had geen zin in problemen met de Nederlandse politie omdat het kenteken dan waarschijnlijk ook aan bod zal komen. Veilig thuis gekomen stond de eerste buurman al op de oprit voor ik de auto had stilgezet, over sensatie waarde gesproken! Maar wat een droom van een auto, nu snel op kenteken zetten en dan hopelijk snel de eerste meeting!!
-
RaoulLauffer
- Actief lid
- Berichten: 433
- Lid geworden op: 20 mei 2010 9:00
- Locatie: Sittard
