terug en onder het stof
Topdagje weer. Was ook nog eens droog ook.
Op maandag vers uit m'n nachtdienst, direct na de overdracht de auto ingestapt. Slapen doen we wel nadien
Zodoende dus vanuit Den Haag naar de afgesproken verzamelplek gereden alwaar de rit verder ging met Allen in z'n speedster, ik in het paarse BMW 316-tje, Patrick in z'n BMW 320i en de werkelijk prachtige LinnExige van Wilbert en Chris die ook nog eens geweldig klinkt. Het is dat ik een 6 punts gordel om had, anders had ik op de plekken waar die auto op m'n netvlies stond m'n voorruit bijna afgelikt
Op naar Malmedy dus. Hotelletje nabij was geregeld, dus daar moesten we dan naartoe. Eerst een flink saai stuk snelweg. Maar eenmaal voorbij luik gingen we de snelweg af. De wegen werden mooier en mooier naarmate we dichterbij Spa kwamen. Nouja mooi... de omgeving en de layout van de weg was erg mooi. Kwalitatief uittermate terleurstellend asfalt zorgde wel voor een test voor de rug.
Aangekomen bij hotel Rancho de nogwattes, poogden we onze sleutels te krijgen. Leuk als je niet een ster in Frans bent
Maar uiteindelijk was het toch gelukt. Op naar de kamers dan maar... oh... dat leken wel kippenhokken met een douche en een bedje erin, maar goed, voor 30 euro per nacht incl ontbijt mag je niet bepaald klagen. Nouja goed, ik bleek dan de kamer te hebben met 4 bedden en 2 verdiepingen
Leuk detail... buiten op het terrein verbleven nog een stel halve native belgian indians. Of ze gezellig zijn weten we niet, all we know is... dat zelfs het hotelpersoneel 's nachts het licht echt kompleet uit zet en pleite is. Hmmm, beelden uit films als "wrong turn" kon je bijna levendig inbeelden
Op dinsdag vroeg uit de veren, ontbijten en op naar het EPMA baantje van Malmedy. Na wat gehannes om wat oud griploos rubber op de BMW achteras te zetten werd het tijd om wat te gaan rijden. Het baantje blijft gewoon ontzettend leuk. Sturen, sturen en nog eens sturen. Enige goede reden om binnen te komen was als de tank leeg was of als de banden inmiddels zo heet waren geworden dat je bij het wegrijden op de koppeling al weg zat te glijden
Het BMW-tje deed iig wat het moest doen, gewoon een dag plezier leveren, her en der even achterstevoren gestaan, maar dat mag de pret niet drukken. Met de voorstabi op standje plankhard en achter tijdelijk geen stabi miste de wagen wel iets stuur. Volgende keer de boel iets anders instellen. En even de veren wat hoger zetten, misschien dat dat dan beter rijdt. Met rondom plakkerig rubber en Carbone Lorraine blokken en remvloeistof die niet al een keer overkookt is geweest moet er met het 316i-tje nog redelijk strak rondjes gereden kunnen worden.
Ook nog even in de speedster van Allen gegumd op het baantje, dat stuurt best makkelijk. Per rondje ging er weer een seconde van de rondetijd af, tot ik even verkeerd in de stoel zat en stuur wilde omdraaien en m'n halve rug-schoudergordel zowat uit de auto draaide. Half verrekend van de pijn maar even weer naar binnen gekomen. Tijd voor exige stoelen in de speedy. Pagid remblokjes doen het overigens goed, eindelijk goede remmen op de speedy, de originele waren ronduit eng
Maar zonder gekheid, een auto maakt echt een enorme indruk op me, dat is de E30 M3 Cecotto van Michel. Doe maar gek, 280+ pk atmosferisch uit een 2,3 liter 4 cylinder. Super lineair, maar vooral waanzinnige gasrespons. Gekoppeld aan een super chassis en enorm goed stuurgevoel snap ik nu waarom mensen de originele M3, de E30, een echte rijdersauto noemen. De auto geeft je niet alleen feedback, maar praat met je. Niet te vergelijken met de speedster van broerlief.
Al met al een geweldig leuke dag gehad, genoten van de andere auto's op de baan wat altijd erg prettig was om naar te kijken. Mensen aan het werk met een auto, dat blijft gewoon leuk. Ik heb als het goed is nog een aardige stapel beelden van m'n camera die ik aan de voorruit had gehangen. Daar zal ik in de loop van de week wel eea van online zetten.
Nu maar weer slapen, morgen weer vroeg op m'n werk. En de collega's maar niet snappen waarom ik met een dikke grijns daar zit
Zoon van Linne, bedankt voor de snelle rondes!
