Dunsfold
Geplaatst: 29 jul 2009 7:05
Maandagmiddag en dinsdagochtend steeds even een half uurtje op het 'topgearbaantje' gereden met Herman. Wat ik als een simpel te klaren klusje beschouwde bleek toch een harde kluif. Een paar simpele lijntjes en een oneindig brede baan. Referentiepunten waar je moest insturen en uitkomen waren verdomd moeilijk. De nog lagere zit van de Caterham hielp niet mee. Het was dus maar goed, dat de instructeur er naast bleef zitten. Dag 1 dacht ik ingaande de 'vol gas langs de bandenstapel' even simpel bij te kunnen sturen door het gas ietsje te liften. Wat Herman en Patrick, die mee was, te zien kregen was denk ik een stukje driftballet. De auto was ik gewoon compleet kwijt.
De op een na laatste bocht was ook verdomd moeilijk inschatten. Dat uitte zich in een tweetal spins de volgende dag. Te laat en / of niet hard genoeg remmen en met m'n domme kop bijsturen. Ditmaal stonden Herman en Patrick helemaal op de eerste rij om het te kunnen zien gebeuren. De instructeur heeft nog 1 keer moeten hollen achter de auto zodat ik kon starten.
Op de, uiteindelijk 2 getimede ronden, heb ik fouten uit de eerste ronde perfect verbeterd en ging ik ergens anders weer net zo makkelijk de fout in. Een beschamende 1.37 als eindresultaat. Nog wel een stuk sneller dan 2 andere gelijksoortige Caterhams. De baan is zo uitdagend dat het nog wel een staartje gaat krijgen. Het is prachtig om op zo'n onwijs brede baan compleet over je grenzen te gaan. De kans dat de wagen hier crashed is minimaal.
Voorts Patrick maar bedanken, want uitgerekend deze week begon de startmotor wat te haperen. Kabeltje losgetrilt, maar uiteindelijk toch dood gegaan. Hij heeft dus steeds moeten duwen voor het starten. Zelfs in de trein.
Een minizaakje die in de Ghetto leek te staan van het plaatsje Caterham had gelukkig een gloednieuwe voor me. Inclusief inbouwen een 112 pond, waar ik voor exact dezelfde unit bij Caterhame 185 pond ex btw kwijt zou zijn. En dan was het nog niet eens ingebouwd.
De auto start weer fris en fruitig!
Op de terugweg de trein gemist door de files in Londen en uiteindelijk 3 uur vannacht thuisgekomen.
De op een na laatste bocht was ook verdomd moeilijk inschatten. Dat uitte zich in een tweetal spins de volgende dag. Te laat en / of niet hard genoeg remmen en met m'n domme kop bijsturen. Ditmaal stonden Herman en Patrick helemaal op de eerste rij om het te kunnen zien gebeuren. De instructeur heeft nog 1 keer moeten hollen achter de auto zodat ik kon starten.
Op de, uiteindelijk 2 getimede ronden, heb ik fouten uit de eerste ronde perfect verbeterd en ging ik ergens anders weer net zo makkelijk de fout in. Een beschamende 1.37 als eindresultaat. Nog wel een stuk sneller dan 2 andere gelijksoortige Caterhams. De baan is zo uitdagend dat het nog wel een staartje gaat krijgen. Het is prachtig om op zo'n onwijs brede baan compleet over je grenzen te gaan. De kans dat de wagen hier crashed is minimaal.
Voorts Patrick maar bedanken, want uitgerekend deze week begon de startmotor wat te haperen. Kabeltje losgetrilt, maar uiteindelijk toch dood gegaan. Hij heeft dus steeds moeten duwen voor het starten. Zelfs in de trein.
Een minizaakje die in de Ghetto leek te staan van het plaatsje Caterham had gelukkig een gloednieuwe voor me. Inclusief inbouwen een 112 pond, waar ik voor exact dezelfde unit bij Caterhame 185 pond ex btw kwijt zou zijn. En dan was het nog niet eens ingebouwd.
De auto start weer fris en fruitig!
Op de terugweg de trein gemist door de files in Londen en uiteindelijk 3 uur vannacht thuisgekomen.
Maar ja Jij hebt wat te starten 
als die van jou al zo gevoelig is...........Volgend jaar is mijn auto wel klaar dan ga ik graag mee 
