Na wat maanden met nul bumpsteer gereden te hebben even wat feedback. Paar maanden geleden een complete suspension refresh gedaan. Overal nieuwe balljoints, lagers ipv bushes voor de draagarmen, wielnaven, draagarmen en uprights gepoedercoat etc. Ziet er weer fris uit

Daarbij ook de alu EP stuurarmen gemonteerd en op nul bumpsteer gezet. Resultaat is interessant. Nog wat andere gegevens: voor 115 mm, achter 125 mm, voor uitspoor 1 mm beide kanten, achter inspoor 2,5 mm beide kanten, voor max camber (1.5 graden denk ik), achter 2,5 graden. Voor zitten m'n oude Michelin Pilot Sport banden er nog onder, achter vrij nieuwe Kumho KU39's. Da's niet ideaal, weet ik.
Bij het rijden op de openbare weg valt het op dat de rechtuit stabiliteit eigenlijk nauwelijks verandert. Insturen is op een of andere manier heel gevoelig geworden. Je kan 'm haast door een bocht heen denken. Gevolg is dat je (ik) teveel instuurt en moet corrigeren. Op het circuit wordt dat uitvergroot. Auto voelt gewoon niet stabiel van voren. Ook bij remmen niet. Op CPZ kon ik vorig jaar vol in de remmen voor de Tarzanbocht en kon ik niet genoeg druk op het pedaal uitoefenen om de remmen te laten blokkeren. Door die instabiliteit voelt dat nu anders en heb je de neiging minder hard te remmen. Dat kan gewoon gevoel zijn, maar daardoor ga je wel minder hard rijden. Moet zeggen dat in de loop van de dag die instabiliteit wat minder werd, maar dan is weer moeilijk te zeggen of dat komt omdat je gaat compenseren, of dat de wegligging verandert. Ik weet wel weer zeker dat ik in bepaalde bochten rekening ging houden met het instabiele gedrag. Gelukkig leer je ook weer wat van dweilen, maar ik ga toch met wat meer bumpsteer rijden om te zien of die instabiliteit eruit te krijgen is. Verdachte nr. 2 zijn de banden. De Kumho's hebben nooit echt lekker aangevoeld in combinatie met de Michelins. Eigenlijk wil ik gewoon naar goede semi's, maar dan moet ik naar 17" oid, dus nieuw setje velgen. En het lijkt al een velgenhandel hier
