Pipo begrijpt je zeker
Ik leg jullie even uit waarom mijn Speedster nooit de baan op gaat wanneer er nog een restje strooizout te zien is.
Het polyester koetswerk heeft niet veel last van het zout, maar de aluminium beplating kan wel aangetast worden. Onze alu-beplating is door anodisatie beschermd met een dichte aluminiumoxidelaag ( dikte ca 0,01mm) die een relatief goede weerstand tegen corrosie biedt. Echter, door langdurige blootstelling aan strooizouten of andere oppervlaktevervuiling vind een gelijkmatige aantasting plaats over het hele oppervlak. Deze vorm van aantasting is gelukkig de minst schadelijke vorm, enkel krijgt de plaat een lelijk matgrijs/zwart uitzicht maar behoudt wel grotendeels haar beschermende oxidehuid.
Gevaarlijker is echter 'pitting' ofte putvormige corrosie. Deze ontstaat wanneer de aluminiumoxidehuid plaatselijk verstoord wordt; bv door mechanische beschadiging van het oppervlak (steenslag of drempels). Dit type van corrosie kan zelfs in extreme vorm tot gaten leiden.
Dan heb je nog de galvanische corrosie. Deze onstaat bij de Speedster voornamelijk tussen de alu-plaat en de rvs-bouten. Indien én de plaat én de bouten met zout water bedekt worden,gaat er een electrisch stroompje lopen waardoor het minst edele metaal (hier dus het aluminium) aangetast wordt. In extreme gevallen 'vreet' de bout zich door de plaat heen.
Voorgaande corrosievormen kan je door een goede reiniging van de alu-plaat eenvoudig tot stilstand brengen. Waarna je een extra beschermende laag (was, olie of gespecialiseerde produkten) kan aanbrengen. De reeds aanwezige beschadigingen door de corrosie kan je echter niet meer wegwerken.
Een andere zeer schadelijke vorm is nog de spleet-corrosie (bv spleten bij lasnaden of gelijmde naden, en boutbevestigingen). Water met opgeloste zouten dringt hier door capillaire werking de spleet binnen. In de spleet wordt zuurstof verbruikt door de corrosie. Doordat de buitenzijde belucht wordt onstaat een electrolytisch corrosieproces. Een eenvoudige reiniging volstaat hier niet. Je moet de aantasting plaatselijk 'neutraliseren' met aangepaste produkten, en daarna de spleet 'sealen' ; d.i. van iedere externe zuurstofbron afsluiten.
Moraal van het verhaal: vermijdt strooizouten, en reinig en bescherm je aluminumbodem op regelmatige basis
(veel hoger vermogen trouwens opt moment bij koud weer 
) 
. De spiraalveren worden continu gezandstraald door vuil, zand en steentjes en gaan ook gemakkelijk roesten bij vocht. Maar voor die doorroesten zijn we wel 20 jaar verder 
